Τρίτη, Ιουλίου 17, 2007

ανθρωπινη φυση.

Διαβάζοντας για το θέατρο από την εποχή των αρχαίων Ελλήνων μέχρι σήμερα, συνειδητοποίησα έντονα την εσωτερική μαγεία που οι πολλοί κόσμοι του θεάτρου έχουν τη δύναμη να εξασκήσουν. Με αυτό τον τρόπο το θέατρο φτάνει στα μυστικά βάθη της ανθρώπινης ψυχής και ξεκλειδώνει του κρυμμένους θησαυρούς οι οποίοι κείτονται βαθιά μέσα στο ανθρώπινο πνεύμα. Αυτό δυνάμωσε την ήδη ακλόνητη πίστη μου στη δύναμη του θεάτρου, στο θέατρο ως όργανο ενότητας μέσω του οποίου ο άνθρωπος μπορεί να διαδώσει αγάπη και ειρήνη. Η δύναμη του θεάτρου επιτρέπει επίσης να ανοίξουν νέοι δίοδοι επικοινωνίας ανάμεσα στα διαφορετικά έθνη, στις διαφορετικές εθνικότητες, στα διαφορετικά χρώματα και στα διαφορετικά σύμβολα πίστης. Αυτό προσωπικά με δίδαξε να αποδέχομαι τους άλλους όπως είναι. Ακόμα ενστάλαξε μέσα μου την πίστη ότι απέναντι στο καλό η ανθρωπότητα μπορεί να σταθεί ενωμένη, ενώ απέναντι στο κακό η ανθρωπότητα μπορεί να χωριστεί. Πραγματικά, η πάλη ανάμεσα στο καλό και το κακό είναι σύμφυτη με τον κώδικα του θεάτρου. Στο τέλος η κοινή λογική υπερισχύει και η ανθρώπινη φύση θα ευθυγραμμιστεί εν γένει με ότι είναι καλό, καθαρό και ηθικό.